Szczęście to się odnaleźć.
Są takie momenty w życiu, kiedy jest się zagubionym. Niby wszystko jest w porządku, tak, jak powinno być – ale.
Ale brakuje tego czegoś, dusza wierci się niespokojnie, a myśli zajmujące od czasu do czasu umysł mącą równowagę. Wewnętrzną i tę zewnętrzną – zdecydowanie łatwiej się wtedy wywrócić, w przenośni
i dosłownie.
Szczęście to znaleźć ukojenie w takich niespokojnych chwilach. Znając siebie już -naście czy
-dziesiąt lat – wykorzystać tę wiedzę o sobie, by sobie pomóc. By powrócić do stanu zadowolenia
i naturalnej stabilizacji duszy i ciała.
W jaki sposób?
Prosty lub bardziej wyszukany, fizyczny lub duchowy – tu właśnie potrzebna jest ta bezcenna znajomość zawarta w chwili własnych urodzin – znajomość ze samym sobą. Bo to w końcu ja sobie najlepiej powiem, czego właśnie teraz potrzebuję, co mi może pomóc, na co mam ochotę.
1. Może na ulubione lody na poprawę humoru?
2. Może na dźwięki ukochanej muzyki, która od zawsze była lekiem na całe zło?
3. Może, by wsiąść na rower, w tramwaj lub w samochód i ruszyć przed siebie – gdzie oczy poniosą, gdzie na horyzoncie pojawi się piękne miejsce, które zatrzyma przy sobie na chwilę i pozwoli wyciszyć rozbiegane myśli?
4. Może w ramionach ukochanego partnera?
5. Może na siłowni?
6. Może oglądając film, który zawsze wywołuje uśmiech na twarzy?
7. Może zanurzając się w lekturze, gdzie nic poza światem bohaterów nie istnieje – a teraz jest czas tylko na relaks?
8. …
Szczęście to wykorzystać każdy ze znanych, już wypróbowanych bądź jeszcze nie, sposobów, by się odnaleźć! Zawalczyć o siebie i swój dobry humor. O jasność umysłu i czystość duszy.
Bo po osiągnięciu wewnętrznej równowagi można już osiągnąć WSZYSTKO.
